Tuż za granicami Gdańska, wśród porośniętych lasem wzgórz leży Jezioro Otomińskie. Na wysuniętym w jezioro półwyspie stał kiedyś niewielki zamek. Panem zamku był młody rycerz Otomin, który odziedziczył go po przedwcześnie zmarłych przodkach. W czasach pokoju nie miał zbyt wiele do roboty: polował, doglądał pracy poddanych , czyścił zbroję, aż błyszczała jak lustro. Był marzycielem, godzinami krążył po jeziorze, obserwując wodę, słuchając śpiewu ptaków i obserwu...

Pisana historia Gdańska zaczyna się od wizyty Świętego Wojciecha w 997 roku. Po ochrzczeniu wielu tysięcy ludzi Święty Wojciech udał się w dalszą podróż i najprawdopodobniej wylądował na wybrzeżu Sambii (historycznej krainy w Prusach).Pogańscy Prusowie, oburzeni tym, że biskup odprawiał obce dla nich obrzędy w gaju, który uważali za święty, pojmali go i związali, a potem zaczęli rzucać w niego oszczepami. I oto stał się cud: gdy siódmy oszczep przebił ciało, więzy same się r...

Burmistrz Królewskiego Miasta Gdańska marszczył w zatroskaniu czoło. Jego piękna córka coraz częściej wymykała się z domu, a gdy po wielu godzinach wracała, na pytania odpowiadała tylko: - Byłam w kościele. Czy to coś złego? Po mieście krążyły plotki. Podobno dziewczyna rzeczywiście chodziła do kościoła Mariackiego, ale bynajmniej nie po to, żeby się modlić, tylko żeby spotykać się z mistrzem Hansem, który budował tam zegar, największy i najbardziej niezwykły, jaki kiedykolw...

Podczas balu w Dworze Artusa pod jedną z kolumn zauważyć można mężczyznę w aksamitnym weneckim stroju i berecie. To znakomity malarz, mistrz Antoni. Pracuje właśnie nad "Sądem Ostatecznym". Jest dumny z tego obrazu i uważa, że będzie przez wieki świadczył o jego talencie.Mistrz Antoni jest nie tylko zdolny, cieszy się też opinią skorego do zabawy i miłości. Właśnie przechodzi obok piękna burmistrzanka. A gdyby tak zaprosić ją do tańca? Jednak dumna panna wydyma pogardliwie usta i odpowiada, że t...

Jan Hewelke czyli Heweliusz - najwybitniejszy po Koperniku astronom polski - był z zawodu piwowarem. Jego trzy domy, na dachach których założył obserwatorium, stały na rogu ulicy Korzennej i Baumgarta (dziś Heweliusza). Piwo przechowywał w wydzierżawionych piwnicach Ratusza Staromiejskiego. Codziennie rano można było zobaczyć, jak dostojny członek zagranicznych towarzystw i stypendysta dwóch monarchów idzie do Ratusza, by osobiście dopilnować czeladników rozlewających...

Miało się to wydarzyć w 1763 roku. Pewien wieśniak z okolic Gdańska, zatrudniony przy wyrębie drzewa w klasztornych lasach, wrócił wieczorem do domu. Wszedł do ubogiej chatki i spojrzał z niepokojem na brzemienną żonę. Pomimo zbliżającego się terminu porodu kobieta nie przerywała pracy w gospodarstwie. Odmawiając wieczorną modlitwę, oboje prosili Boga o pomyślny przebieg rozwiązania. Mężczyzna dodał prośbę do Matki Bożej, by poród nie zaskoczył ich w czasie jego nieobecności i żeby...

Herb Gdańska to dwa lwy trzymające tarczę, na której w czerwonym polu widnieją dwa białe krzyże i złota korona. Lwy są zwykle zwrócone w stronę tarczy lub patrzą na oglądających herb ludzi. Wyjątek stanowi portal Ratusza Głównego Miasta, na którym oba lwy herbowe patrzą w jedną stronę. Tłumaczono to świadomym zamysłem lub błędem rzeźbiarza, ale w legendzie znaleziono następujące wyjaśnienie:Pracujący przy portalu Ratusza Gdańskiego Daniel Eggert zaprosił na podest swo...

Wieś Chmielno, położona nad Jeziorem Białym, w powiecie kartuskim, jest bardzo starą osadą. Na przesmyku rozdzielającym Jezioro Białe od Jeziora Kłodno znajdował się dawniej zamek warowny. Bardzo stary był także chmieleński kościół. Ponieważ groził zawaleniem, został zburzony i wybudowano nowy kościół istniejący do dzisiaj.W czasie wojny szwedzko - polskiej wioska Chmielno była oblegana przez żołnierzy szwedzkich. Na wzgórzu koło Zawór, nad Jezioro Kłodno, ustawili on...

Stare podanie głosi, że gdy Pan Bóg stworzył świat i uznał swoje dzieło za dobre, wszyscy w niebie się radowali i tylko jeden anioł był smutny. Zapytany o przyczynę, odpowiedział: - Panie, spójrz na dół, na przepiękną ziemię, którą  stworzyłeś. Wszędzie jest pięknie i kolorowo. Tam widać śnieżyste szczyty gór, ówdzie rozlewają się szmaragdowe tonie mórz i lazur wielkich jezior, gdzie indziej szumią zielone lasy, rozkwitają różnobarwnym...

W końcu XVI wieku Włochy nawiedziła klęska głodu, która najbardziej dotknęła Toskanię i państwo papieskie. Zarówno arcyksiążę Toskanii, jak i papież zaczęli poszukiwać kraju, skąd mogliby importować zboże. Ich oczy zwróciły się na Polskę i jej główny port wywozowy – Gdańsk. Nawiązano kontakty i wkrótce z portu nad Motławą wyruszyła flotylla statków ze zbożem. Na jej czele stanął dwudziestoośmioletni kupiec Hans Speiman. Gdy statki rozładowano, zacz...

Była niedziela. Ucichł ruch w starym porcie na Motławie. Statki opustoszały. Żeglarze bawili w mieście, gdzie zawsze było mnóstwo atrakcji. Za to odświętnie wystrojeni mieszczanie tłoczyli się na Długim Nabrzeżu (dziś: Długim Pobrzeżu), ciekawi zagranicznych bander. Na wypełnionej złocistym ziarnem wiślanej szkucie siedział młody flisak i grał na wierzbowej fujarce. Jego gra tak się spodobała przechodzącej nabrzeżem pięknej córce burmistrza, że poprosiła go, żeby jej sprzedał fuja...

Kościół Świętej Trójcy na Starym Przedmieściu zbudowali franciszkanie. Właściwie są to trzy kościoły: Wieczerzy Pańskiej (zakonne prezbiterium),  Świętej Trójcy (niegdyś dla wiernych świeckich) i tzw. „polska” kaplica Świętej Anny. W dawnym klasztorze od 1872 roku mieści się muzeum. Dach prezbiterium zdobił krzyż z żółtych dachówek – pamiątka rzekomego tragicznego wydarzenia. Działo się to w okresie upadku klasztornych obyczajów. ...

Dawno, dawno temu, gdy Gdańsk był najbogatszym miastem Rzeczypospolitej i jednym z najpotężniejszych ośrodków handlowych w Europie, spotkali się Anna i Mikołaj. On jest kanonikiem we Fromborku, ona córką holenderskiego kupca. Właśnie trwa jarmark dominikański - do portu przybiło 400 okrętów załadowanych hiszpańskim i francuskim winem, jedwabiem, oliwą, portugalskimi korzeniami, angielską porcelaną i innymi towarami. Na nabrzeżu pojawiła się nieoczekiwanie Anna Schilling. Mi...

W wielu przewodnikach po Słupsku pisze się o Trinie Papistin (Papisten), jako o ostatniej kobiecie, która została skazana za czary i utożsamia się ją z budynkiem Baszty Czarownic - jako miejscem kaźni. Zanim skazano Trinę, na stos powędrowało 18 mieszkanek miasta Słupska. Trina nie była ani pierwszą, ani ostatnią skazaną za czary. Swoją powojenną sławę zawdzięcza Marii Zaborowskiej - pierwszej dyrektorce słupskiego muzeum, która wydobyła Trinę z niemieckich dokumentów. Maria...